NAZWY RUN

Na samym początku wydawać by się mogło, w nawiązaniu do jednego z poprzednich tematów, że nazwy run to również poszlaka mogąca potwierdzić teorie runologów na temat greckiego pochodzenia Futharku Starszego. Po szybkim spojrzeniu na obydwa alfabety łatwo zauważyć, że w obydwu przypadkach litery mają przypisane sobie nazwy. Nie jest to jednak w żadnym wypadku nic, co mogłoby potwierdzić powiązanie tych systemów pisma.

​

Należy również pamiętać, że nazwy run Futharku Starszego są jedynie zrekonstruowane. Utarły się już one w kulturze masowej i raczej nikt ich diametralnie nie zmieni, ale nikt nigdy nie zaznacza (prawdopodobnie z niewiedzy), że nie są one w jakikolwiek sposób potwierdzone. W przeciwieństwie do Futharku Młodszego i Anglosaskiego nie mamy bowiem żadnego źródła, które mogłoby potwierdzić, że właśnie takie nazwy zostały nadane tym symbolom. Dochodzimy więc do wniosku, że poniżej przedstawione nazewnictwo to efekt pracy językoznawców i runologów, którzy w oparciu o znaleziska, własną wiedzę i szerzej zbadane języki opracowali prawdopodobną rekonstrukcję.

​

W większości przypadków nazwy run rozpoczynają się od dźwięku, który opisywany przez nie symbol reprezentuje. Zasadę tę nazywamy akrofonią.