RZEMIOSŁO RUNICZNE: AMULETY

Ludzkość od zarania dziejów szukała nadprzyrodzonych mocy odpowiedzialnych za konkretne elementy otaczającego ją świata. Próbowano wykorzystywać je za pomocą przeróżnych rytuałów, modlitw, eliksirów, symboli. To właśnie te ostatnie są zdecydowanie najprostszą formą użycia magii, jak wielu twierdzi, zaklętej w nich w jakiś niewyjaśniony sposób. Choć nie istnieje żadne namacalne źródło wykorzystania run w jakichkolwiek magicznych rytuałach, znajdujemy na ten temat poszlaki w wielu nordyckich pieśniach i sagach, jak chociażby w omawianym przeze mnie w pierwszej klasie Rúnatal.

Według niektórych runologów z mocą zaklętą w runach da się "skomunikować" i stworzyć niepowtarzalną więź między owym symbolem a naszą duszą, aby te wzajemnie się wspomagały w konkretnych aspektach życia. Taki symbol w postaci runy będącej elementem naszej biżuterii (niekoniecznie zawieszonej na szyi, a nawet nie noszonej) nazywamy amuletem. Wszystko to brzmi nieco wybujale i sam, jak wiecie, podchodzę do tego sceptycznie, jednak akurat funkcja magiczna run wydaje się być o tyle ciekawa, że rzeczywiście można zbadać ją pod kątem historycznym - nie jest w stu procentach owocem czyjejś rozmarzonej wyobraźni. Jedynie w 95.

RODZAJE I FUNKCJE AMULETÓW

Amulety tworzymy właśnie z powodu, który opisałem powyżej: aby wykorzystać moc runy na własną korzyść. Korzyść ta może być różna, a zależy ona od typu talizmanu, jaki wykonamy. Wyróżniamy cztery ich rodzaje:

runiczny - najpopularniejszy typ. Tworzymy go poprzez użycie runy i jej podstawowej symboliki;
numerologiczny - ten typ tworzymy w oparciu o runy numerologiczne, o których więcej mówiłem w poprzednim temacie;
ochronny - polega na wykorzystaniu odwróconej symboliki runy w celu ochrony przed nią;
przeklęty - podobnie do ochronnego wykorzystuje odwróconą symbolikę runy, jednak przyciąga ją do nosiciela.

RODZAJE AMULETÓW

RUNICZNY

NUMEROLOGICZNY

OCHRONNY

PRZEKLĘTY

PROCES WYKONANIA

Choć tworzenie każdego z rodzajów amuletów przebiega inaczej, początek wygląda dokładnie tak samo w przypadku ich wszystkich. Najpierw musimy znaleźć odpowiedni materiał do wyrycia na nim runy. Najlepiej sprawdzi się oczywiście kamień - z powodów znanych wam od pierwszej lekcji w klasie drugiej. Jest on najbardziej trwały, a runy wyryte w nim z pewnością przetrwają długie dziesiątki, jeśli nie setki lat. Można również wyciąć runy w drewnie, jednak moc takiego amuletu jest wątpliwa, a jego struktura mniej odporna na upływ czasu. Materiał zależy od siły i trwałości amuletu, jaką chcemy mu nadać. Jeśli potrzebujemy czegoś na całe życie - najlepiej wybrać kamień, jeśli natomiast tworzymy coś tymczasowego - drewno. Rodzaj drewna i kamienia moim zdaniem nie ma znaczenia. Tę kwestię pozostawiam już kamieniarom, które mają w tej dziedzinie większe pojęcie niż ja i są w stanie wzmocnić swoje amulety poprzez dobranie odpowiedniego rodzaju minerału lub skały.

Następnie przystępujemy do umieszczenia w materiale runy. Możemy to zrobić na dwa sposoby - wyryć/wyciąć ją w materiale (wtedy jej moc będzie większa, a trwałość wzmocniona) lub namalować ją na nietkniętej i czystej powierzchni (moc będzie podobna, jednak amulet ucierpi na trwałości). Należy być uważnym i wystrzegać się wszelkich niedoskonałości. Runa powinna być estetyczna i nie mieć żadnej skazy w swoim wyglądzie. Warto pamiętać, że amulety można tworzyć również za pomocą bindrun. Trzeci krok, czyli naładowanie amuletu mocą, to nieco bardziej skomplikowana sprawa i to dopiero tutaj każdy rodzaj zostaje rozdzielony.

Amulety runiczne ładujemy energią w dzień. Powinny zostać wystawione na światło słoneczne i czerpać z niego jak najdłużej, dlatego najlepiej jest ładować je podczas lata, a szczególnie w dzień przesilenia. Po dziewięciu godzinach spędzonych w świetle należy je zdjąć, a czynność (jeśli naładowanie przebiegnie poprawnie i bez zakłóceń) powtarzać co roku.

Amulety numerologiczne nie potrzebują światła, jednak również ładuje się je w dzień. Proces ten polega na połączeniu amuletu z duszą człowieka, który będzie go nosił. Potrzebujemy do tego całkowicie zacienionego pomieszczenia, jednak nie ciemnego. W wybranym przez siebie miejscu zawieszamy na sznurku runę, aby mogła swobodnie wisieć, po czym rozpalamy pod nią kadzidło. Należy wrzucić do niego pukiel włosów, a dym podtrzymywać i okadzać nim amulet przez 99 minut. Po upływie czasu należy jak najszybciej pozbyć się kadzidła z pokoju i zdjąć okadzony amulet ze sznurka - jest już gotowy do użycia. Tak przygotowanego amuletu nie trzeba ładować ponownie.

Amulety ochronne ładujemy z kolei w nocy, w świetle Księżyca - dlatego najlepszą porą na to jest jego pełnia. Podobnie jak w przypadku amuletów runicznych, wystawiamy runę na działanie światła na 9 godzin, po czym zdejmujemy go i w razie potrzeby powtarzamy rytuał co pełnię.

Amulety klątwy są natomiast nocnym odzwierciedleniem amuletów numerologicznych. Ładuje się je w porze nowiu i należy je połączyć z duszą osoby, na którą rzucamy klątwę. W tym celu używamy kadzidła, do którego wrzucamy pukiel włosów ofiary, i podobnie jak wcześniej, okadzamy zawieszony na sznurku amulet przez 99 minut. Aby wzmocnić działanie klątwy do narysowania runy (lub wypełnienia żłobienia powstałego po wyryciu jej w powierzchni amuletu) można użyć krwi - swojej lub zwierzęcej.

Wykonany w ten sposób amulet należy nosić przy sobie - nieważne w jakiej postaci, ważne, aby był przy was. Może on być elementem biżuterii, najbardziej popularne są talizmany i medaliony, ale nie zaszkodzi również pierścień, kolczyk czy bransoletka.