MATERIAŁY Z ZAJĘĆ
Rúnatal, zwrotki 138-39
Oryginalny tekst w języku staronordyckim czytany przeze mnie oraz autorskie tłumaczenie przekładu J. Crawforda w języku angielskim na język polski.
138
Veit ek at ek hekk
vindga meiði á
nætr allar níu
geiri undaðr
ok geinn Óðni,
sjálfr sjálfum mér,
á þeim meiði
er manngi veit
hvars hann af rótum renn.
139
Við hleifi mik sǿldu
né við hornigi.
Nýsta ek niðr,
nam ek upp rúnar—
ǿpandi nam—
fell ek aptr þaðan.
138
Wiem, że zawisłem
na smaganym wiatrem drzewie
dziewięć długich nocy,
przebity przez włócznię
poświęcony Odynowi,
sobie dla siebie,
na drzewie,
którego korzenie rosną tam,
gdzie nikt nigdy nie sięgnął wzrokiem.
139
Nikt nie dał mi jedzenia,
ni napoju z rogu.
Na koniec spojrzałem pod siebie,
wziąłem te runy—
krzycząc je wziąłem—
i wtedy upadłem.